Pielęgnacja włosów i łysienie u dzieci

Każdy z nas chciałby mieć zdrowe i piękne włosy, które będą dodawały pewności siebie. Kluczem do uzyskania takiego efektu jest odpowiednia pielęgnacja włosów, którą należy rozpocząć już od pierwszych dni naszego życia. Należy jednak pamiętać, że pielęgnacja włosów dzieci różni się od pielęgnowania włosów u osób dorosłych. Włos dziecka jest delikatniejszy, delikatniejsza jest również jego skóra. Bardzo ważny jest więc wybór kosmetyków pielęgnacyjnych dostosowanych do potrzeb maluchów i starszych dzieci. Oczywiście nie można zapominać o tym, że łysienie u dzieci występuje równie często, co u dorosłych. Maluchy narażone są m.in. na łysienie plackowate. Jak pielęgnować skórę głowy i włosy u dziecka? W jaki sposób można walczyć z różnymi typami łysienia u najmłodszych?

Jak pielęgnować skórę głowy i włosy u dzieci?

Struktura włosów, ich grubość i gęstość jest cechą uwarunkowaną genetycznie, co zauważyć można od najmłodszych lat. Już przyglądając się włosom małego dziecka można z dużym prawdopodobieństwem ocenić, czy w przyszłości będzie ono posiadaczem rzadkich włosów, a może bujnej fryzury. Czy to oznacza, że nie mamy wpływu na kondycję i wygląd włosów? Oczywiście, że mamy – i dlatego właściwą pielęgnację włosów i skóry głowy należy rozpocząć jak najwcześniej.

Pielęgnacja skóry głowy u noworodka i niemowlaka

Już od pierwszych dni życia powinniśmy zadbać o właściwą pielęgnację skóry głowy i włosków malucha. Najważniejszą zasadą jest utrzymywanie główki dziecka w czystości – bez względu na to, czy noworodek ma włoski na głowie, czy nie. W pierwszym miesiącu życia do mycia główki warto używać bezzapachowego mydełka, potem można sięgnąć po delikatny szampon dla niemowląt. Niedozwolone jest stosowanie kosmetyków innych niż te dedykowane maluchom – skóra i włosy dziecka są znacznie delikatniejsze niż u dorosłych. Takie postępowanie zapobiegnie podrażnieniu skóry głowy oraz osłabieniu włosków. A jak często myć główkę dziecka? W lecie, gdy dziecko się poci, dobrze jest myć główkę dziecka codziennie. Poza okresem letnim można myć główkę dziecka co dwa – trzy dni.

Bardzo ważną kwestią jest ciemieniucha u dziecka. Mowa o pojawiających się kilka dni po urodzeniu charakterystycznych, żółtych łuskach skórnych. Przyczyną powstania ciemieniuchy jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych. Skóra głowy dotknięta ciemieniuchą wymaga specjalnej pielęgnacji. Mowa o szczotkowaniu skóry głowy szczotką z naturalnym, miękkim włosiem oraz aplikowaniu na skórę głowy zmiękczającej oliwki. Prawidłowo leczona ciemieniucha ustępuje po dwóch – trzech tygodniach, jednak może powracać.

Mając jakiekolwiek wątpliwości dotyczące tego jak zadbać o zdrowie i sprawy włosowe u maluszków, zawsze można zasięgnąć porady lekarza pediatry czy specjalisty z dziedziny dermatologii i trychologii. Specjaliści pokierują rodzica jak odpowiednio zadbać o włosy małych pacjentów, aby uniknąć problemów zdrowotnych i wystąpienia choroby skóry głowy czy włosów.

A jak dbać o włosy starszego dziecka?

Nieco starsze dzieci, które posiadają już więcej włosów, wymagają nadal pielęgnacji specjalnymi szamponami dla dzieci. Łagodna formuła takich kosmetyków minimalizuje ryzyko alergii, sprzyja ponadto dokładnemu spłukaniu szamponu. Nie ma potrzeby stosowania odżywek do włosów. Po myciu włosy wystarczy delikatnie osuszyć ręcznikiem, bez mocnego ich pocierania. Rozczesywanie zawsze rozpoczynamy od końcówek włosów, a nie od ich nasady. Jeśli mamy problem z rozczesaniem dłuższych włosów dziecka, warto rozprowadzić na włosach odrobinę naturalnego oleju kokosowego, który wygładzi i odżywi włosy. Warto pozwolić włosom wyschnąć samodzielnie, bez stosowania suszarki. Jak często myć włosy dziecka? Nie ma żelaznej reguły – myjemy włosy wtedy, gdy ulegną zabrudzeniu lub przetłuszczeniu.

Dla zdrowia i pięknego wyglądu włosów dziecka kluczowe znaczenie ma dieta. Powinna ona dostarczać cynku, selenu, kwasów omega 3, aminokwasów, magnezu, żelaza czy witamin z grupy B. Dieta dla zdrowych włosów u dziecka powinna być jak najbardziej zróżnicowana i jak najmniej przetworzona. Nie powinno w niej zabraknąć ryb, orzechów, warzyw i owoców, pełnoziarnistych produktów zbożowych, olejów roślinnych czy mięs.

Wypadanie włosów i łysienie u dzieci

Łysienie, czyli całkowita lub znaczna utrata włosów kojarzona jest głównie z osobami starszymi, jednak w rzeczywistości problem ten spotykany jest w każdej grupie wiekowej. Coraz częściej nadmiernego wypadania włosów doświadczają osoby młode, a przyczyną łysienia może być współczesny, niezdrowy tryb życia. Spotykane są także przypadki łysienia u dzieci – stanowią one przyczynę kilku % konsultacji z pediatrą. Niekiedy wypadanie włosów u dzieci ma charakter fizjologiczny, może jednak świadczyć o zaburzeniach zdrowotnych. Kiedy rodzice powinni się zaniepokoić i skonsultować ze specjalistą dermatologii czy z trychologiem?

Nie zawsze wypadanie włosów u dzieci wymaga leczenia

Bywa tak, że nadmierna utrata włosów u dziecka jest konsekwencją naturalnych etapów rozwoju malucha. Pierwszy raz z utratą włosów spotkać możemy się kilka – kilkanaście tygodni po porodzie, gdy dochodzi do fizjologicznej wymiany włosków. Najbardziej zauważalne jest to u ciemnowłosych maluchów. W takim przypadku włoski zaczynają szybko odrastać.

Cienkie i delikatne włoski dziecka mogą ponadto ulegać w pierwszych latach dziecka wycieraniu. W kontakcie z poduszką, czapką czy fotelikiem samochodowym może dojść do miejscowego przerzedzenia włosów. Ponadto włosy mogą wypadać z takich błahych powodów jak ich plątanie się, a następnie nieumiejętne rozczesywanie, zbyt mocne spinanie ich w kucyk czy warkocz.

U dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym utrata włosów w ilości przekraczającej 100 dziennie ma jednak zazwyczaj podłoże chorobowe, a zatem wymaga konsultacji ze specjalistą i zastosowania odpowiedniego leczenia.

Trichotillomania – najczęstsza przyczyna patologicznego wypadania włosów u dzieci

Jedną z najczęstszych przyczyn łysienia u dzieci jest trichotillomania, czyli niekontrolowane wyrywanie włosów. Schorzenie to bardzo często towarzyszy innym zaburzeniom emocjonalnym, takim jak nadmierne ssanie kciuka czy obgryzanie paznokci. U podłoża tego zaburzenia leży brak umiejętności radzenia sobie z napięciem nerwowym i stresem. Jeśli rodzic zauważy, że dziecko wyrywa sobie włosy, powinien skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą. Dzięki takiemu leczeniu dziecko ma szansę zachować bujną fryzurę, ale przede wszystkim – nauczy się rozładowywać napięcie emocjonalne we właściwy sposób.

Stres może pojawiać się u małych pacjentów chociażby w momencie rozpoczęcia etapu żłobka czy przedszkola, gdy dziecko bardzo silnie przeżywa rozstanie z rodzicami. Znamy wiele przypadków, w których bardzo silne objawy stresu związanego z rozstaniem z rodzicem, dotyczyły wypadania włosów, ich wyrywania. Należy zwrócić na to uwagę, ponieważ wypadanie włosów w nadmiarze może sygnalizować, że coś złego dzieje się z dzieckiem w miejscu, w którym spędza czas po rozstaniu z rodzicami. Wielu lekarzy wykonując badania i przeprowadzając wywiad z rodzicem, może zapytać o to, czy rodzic zauważył inne objawy, poza łysieniem, związane ze stresem i pobytem dziecka w nowym miejscu, pod opieką obcej osoby.

Inne przyczyny łysienia u dzieci

Nierzadko u dzieci diagnozowane jest łysienie plackowate, czyli nadmierne wypadanie włosów spowodowane obciążeniem genetycznym, stresem, niektórymi alergiami. Najczęściej rozpoznanie łysienia plackowatego u dzieci nie sprawia większych problemów – wyłysienia dają charakterystyczny obraz utraty włosów w ogniskach przyjmujących okrągły kształt.

Kolejną przyczyną utraty włosów u dzieci są infekcje –szkarlatyna, bakteryjne zakażenie mieszków włosowych a nawet zwykła grypa. Włosy mogą wypadać w nadmiarze także z powodu stresu, niewłaściwej diety, zaburzeń funkcji tarczycy, anemii, stosowania niektórych leków, nawracających infekcji ucha czy rzadkich wad wrodzonych.

W wielu przypadkach łysienia u dzieci konieczna jest odpowiednia terapia, która wzmocni mieszki włosowe, cebulki włosa i jego zewnętrzną strukturę. Zazwyczaj na efekty leczenia trzeba poczekać – nawet kilka miesięcy. Jeśli dziecko czuje się mocno skrępowane utratą włosów, można doraźnie zastosować rozwiązania pozwalające w nieinwazyjny sposób zamaskować łysienie – perukę czy włókna keratynowe do zagęszczania włosów.

W dzisiejszej dermatologii i trychologii istnieje wiele różnych sposobów na to, by ograniczyć lub całkiem wyeliminować większość przypadków łysienia dziecięcego. Gdy zauważysz objawy łysienia u swojego dziecka, nie wpadaj w panikę i skonsultuj się z lekarzem specjalistą: dermatologiem, trychologiem, a w razie potrzeby również z psychologiem.

Łysienie plackowate u dzieci i dorosłych

Łysienie plackowate to utrata włosów o bardzo charakterystycznym przebiegu, u podstaw której leżą uwarunkowania genetyczne, a także procesy autoimmunologiczne. Tego typu łysienie jest drugą po łysieniu androgenowym najczęstszą przyczyną utraty włosów i dotykać może osoby w każdym wieku, w tym dzieci. Łysienie plackowate u dzieci i młodzieży to naprawdę bardzo często pojawiające się problemy związane z włosami.

Przyczyny łysienia plackowatego i jego przebieg

Łysienie plackowate to choroba autoimmunologiczna, w przebiegu której dochodzi do syntezy autoprzeciwciał skierowanych przeciwko mieszkom włosowym. Uniemożliwia to prawidłowy wzrost włosa i sprzyja nadmiernej utracie włosów. A ta ma bardzo charakterystyczny przebieg – włosy wypadają na obszarach pojedynczych lub mnogich ognisk o średnicy 1 – 5 cm, na obrzeżach których występują tzw. włosy wykrzyknikowe – krótsze od pozostałych, bardziej ciemne i grube, powstałe na skutek oderwania ich końcówek. Znacznie rzadziej choroba obejmuje całą skórę głowy. Poza wypadaniem włosów brak jest jakichkolwiek zmian na skórze głowy. Po około 3 – 6 miesiącach włosy najczęściej samoistnie odrastają. Wypadaniu włosów towarzyszą niekiedy zmiany dymorficzne paznokci, a także utrata włosów z rzęs i brwi, a także innych obszarów ciała.

Aby doszło do wypadania włosów, konieczne jest zadziałanie czynnika wyzwalającego. Bardzo często łysienie plackowate występuje w przebiegu chorób autoimmunologicznych, takich jak choroba Hashimoto, cukrzyca, bielactwo czy toczeń rumieniowaty. Łysienie plackowate może być ponadto związane z zaburzeniami hormonalnymi. Początek choroby jest gwałtowny i najczęściej ujawnia się w młodym wieku, z jednakową częstością dotycząc osób obu płci.

Leczenie łysienia plackowatego u dorosłych

U około połowy osób dotkniętych łysieniem plackowatym dochodzi do samoistnego odrastania włosów – wtedy nie jest konieczne wdrożenie leczenia. Najczęściej jednak wraz ze zdiagnozowaniem łysienia wprowadzane są metody pomocnicze, mające stymulować wzrost włosów.

Wśród najczęściej stosowanych metod leczenia łysienia plackowatego u dorosłych wymienić należy:

• preparaty immunosupresyjne, łagodzące stany zapalne i nadreaktywność układu immunologicznego (sterydy, cyklosporyna)
• minoksydyl aplikowany na skórę w celu pobudzenia krążenia krwi i stymulacji mieszków włosowych
• fotochemioterapię, czyli połączenie stosowanej miejscowo farmakoterapii z naświetlaniem skóry głowy lampami UV
• laseroterapię
• krioterapię
• mezoterapię igłową

 
W oczekiwaniu na efekty takiej terapii, która niekiedy jest długotrwała, warto sięgnąć po skuteczne doraźne rozwiązanie, zapewniające natychmiastowy efekt optycznego zagęszczenia włosów. Stosując zagęszczacz do włosów zawierający nanowłókna keratynowe, można skutecznie zamaskować obszary przerzedzenia włosów i codziennie cieszyć się nienaganną fryzurą. Wystarczy rozpylić preparat na włosach i rozprowadzić go grzebieniem – nanowłókna zintegrują się z macierzą włosów pogrubiając włosy i zagęszczając fryzurę, a przy tym wykazując odporność na działanie czynników zewnętrznych.

A co z leczeniem łysienia plackowatego u dzieci?

[HAIR LEWA]Metody leczenia łysienia plackowatego u dzieci są podobne do metod stosowanych w przypadkach łysienia plackowatego u kobiet i mężczyzn w wieku dorosłym. W grę wchodzą ograniczenia wynikające z niedojrzałości skóry i układu immunologicznego czy z braku współpracy z dzieckiem lub nawet traumatyzacji. W przypadku dzieci należy zrezygnować z fototerapii czy z mezoterapii, ponieważ realizacja tych metod może być niemożliwa z uwagi na wiek pacjenta.

Do najpopularniejszych metod walki z łysieniem plackowatym u maluchów należą wcierki i maści stosowane do masażu skóry głowy i wzmacniania mieszków włosowych.

Bardzo ważną kwestią podczas leczenia łysienia u dzieci jest wsparcie psychologiczne dla dziecka, dla którego utrata włosów może być bardzo trudnym przeżyciem. Może dojść do obniżenia samooceny i do izolowania się od rówieśników. Dzieci potrzebują wsparcia od rodziców, więcej uwagi i cierpliwości w całym procesie leczenia łysienia.

Choroby dotyczące skóry głowy i włosów to bardzo duży procent przypadków, z którymi rodzice zgłaszają się pediatry, a w dalszej kolejności do lekarzy specjalistów. Nie wszystkie objawy wymagają specjalistycznego leczenia, ale zawsze warto zasięgnąć specjalistycznej opinii, by odpowiednio wcześnie zdiagnozować choroby, przeprowadzić badania, wprowadzić odpowiednie leki, które ograniczą lub wyeliminują problem. Pielęgnacja włosów i skóry głowy u dzieci to niełatwe zadanie, przed którym stoją rodzice. Należy poświęcić temu odpowiednią ilość uwagi, by wzmocnić mieszki i cebulki włosowe, aby dziecko nie miało problemów z włosami w późniejszym życiu i w życiu dorosłym. Pamiętajmy o tym, że dermatologia i trychologia to dziedziny, które bardzo dużo miejsca poświęcają dolegliwościom małych pacjentów. Nie bagatelizujmy żadnych objawów, ponieważ choroby skóry głowy i włosów dotykają coraz młodszych dzieci.

Źródła wiedzy:

https://www.medme.pl/artykuly/lysienie-plackowate,36534.html
https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/dermatologia/lysienie-plackowate-przyczyny-objawy-i-leczenie-aa-qApq-561x-uZz5.html
https://www.healthline.com/health/hair-loss-in-children