Łysienie – gdy na głowie pojawia się problem

W dzisiejszych czasach kult piękna i dbania o urodę to rzecz oczywista. Ogromny wybór profesjonalnych kosmetyków, wymyślne metody stylizacji włosów, powszechny dostęp do szerokiej gamy zabiegów upiększających – to dobrze znana rzeczywistość.

Jak zatem wytłumaczyć fakt, że coraz więcej z nas zauważa duże ilości wypadających włosów? Z czego wynika fakt, że przerzedzona fryzura lub całkowite wyłysienie są coraz częściej diagnozowanymi przypadłościami? Dziś wiemy, że nadmierne wypadanie włosów to nie tylko problem natury estetycznej, ale także psychologicznej i – bardzo często – także zdrowotnej. Jakie są zatem najczęstsze przyczyny łysienia? I jak rozpoznać z jakim rodzajem łysienia mamy do czynienia?

Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe to najczęstsza postać łysienia u mężczyzn, stanowiąca niemal 90% przypadków. Dotknięte są nią jednak również kobiety, mimo, iż u podstaw tego rodzaju łysienia leżą zaburzenia w poziomie męskich hormonów płciowych, czyli androgenów. Androgeny to przede wszystkim testosteron i jego metabolit – dihydrotestosteron DHT.

Łysienie androgenowe u mężczyzn

U mężczyzn łysienie androgenowe najczęściej uwarunkowane jest genetycznie i wcale nie wynika ze zbyt wysokiego poziomu testosteronu i DHT w organizmie, a jedynie ze zwiększonej wrażliwości mieszków włosowych na ich działanie. Inną możliwością jest nadużywanie suplementów diety, które szczególnie upodobali sobie bywalcy siłowni – mowa o preparatach zawierających testosteron bądź związki zwiększające jego poziom w organizmie.

Łysienie androgenowe u kobiet

U kobiet łysienie androgenowe wynika z obniżenia poziomu estrogenów i zaburzenia równowagi między żeńskimi i męskimi hormonami płciowymi. Zaburzeń tego typu spodziewać się można m.in. podczas menopauzy, przy zaburzeniach miesiączkowania oraz po odstawieniu doustnej antykoncepcji hormonalnej.

Jak androgeny działają niekorzystnie na włosy? Na wiele sposobów – przede wszystkim osłabiają mieszki włosowe, co powoduje nasilone wypadanie włosów. Ponadto DHT powoduje, że włosy rosną wolno, a cykl ich wzrostu zostaje znacznie wydłużony. Obserwowane jest także zmniejszenie grubości włosów.

Jak rozpoznać łysienie androgenowe?

U mężczyzn niekorzystne zmiany na owłosionej skórze głowy zaczynają się dość szybko – już około 20. roku życia. Najpierw są to charakterystyczne zakola w okolicy skroniowej, które z czasem przesuwają się w kierunku centrum głowy. U mężczyzn łysienie androgenowe przebiega z całkowitą utratą włosów. Z kolei u kobiet łysienie androgenowe jest w rzeczywistości zauważalnym przerzedzeniem owłosienia, zlokalizowanym na środku głowy. Cechą charakterystyczną jest współwystępowanie nadmiernego owłosienia na ciele, zwłaszcza w nietypowych okolicach – na piersiach, plecach czy brzuchu.

Leczenie łysienia androgenowego to od kilku do kilkunastu miesięcy terapii bazującej na stosowaniu leków doustnych, normalizujących poziom androgenów, a także leczeniu miejscowym. Stosowane na skórę głowy płyny mają na celu pobudzenie krążenia krwi, odżywienie i dotlenienie mieszków włosowych oraz wzmocnienie cebulek. Włosy odrastają mocniejsze i grubsze.

Łysienie pospolite

Kolejną częstą formą łysienia jest łysienie pospolite, które dotyka mężczyzn i jest naturalną konsekwencją wieku mężczyzny. Najczęściej około 40. roku życia, rzadko – nieco wcześniej, dochodzi do stopniowej i nieodwracalnej utraty włosów. U podłoża tego procesu leżą uwarunkowania genetyczne oraz kumulacja na przestrzeni poprzednich lat czynników, które niekorzystnie oddziałują na mieszki włosowe. O ile umiarkowane wypadanie włosów jest zjawiskiem naturalnym, a na ich miejsce wyrastają nowe, o tyle w przypadku łysienia pospolitego brak jest zjawiska wypadania włosów.

Najważniejsze czynniki predysponujące do wystąpienia łysienia pospolitego to:

• występowanie łysienia w rodzinie
• wiek powyżej 40 lat
• stosowanie używek
• niewłaściwa dieta
• choroby mogące uszkadzać mieszki włosowe

 
Jak rozpoznać łysienie pospolite? Cecha charakterystyczną jest występowanie stopniowej utraty włosów po przekroczeniu pewnej granicy wiekowej oraz utrata włosów z przodu i na środku głowy, z zachowanymi włosami z tyłu głowy.

Nie ma możliwości leczenia łysienia pospolitego – proces ten prowadzi do nieodwracalnej utraty włosów.

Łysienie plackowate

Stosunkowo często występującą postacią utraty włosów jest łysienie plackowate. Może ono występować u osób obojga płci oraz w każdej grupie wiekowej. Najczęściej choroba rozpoczyna się w okresie dziecięcym lub dojrzewania. U jej podłoża leżą stany zapalne mieszków włosowych, prowadzące do nadmiernego wypadania włosów. Rozwojowi choroby sprzyjają niektóre infekcje i zaburzenia odporności, choroby autoimmunologiczne czy długotrwały stres. W odpowiedzi na ich działanie powstają na skórze głowy ogniska zapalne, najczęściej o średnicy 1 – 5 cm i na tych obszarach włosy całkowicie wypadają. Skóra pozostaje niezmieniona, bez obrzęku, wysypki czy zaczerwienia. Rozpoznanie łysienia plackowatego nie stanowi zatem problemu, gdyż obszary miejscowej utraty włosów są bardzo charakterystyczne.

Niekiedy możliwe jest wystąpienie objawów towarzyszących, takich jak zmiany na płytkach paznokciowych o charakterze zagłębień lub rozdwajania, a także utrata brwi czy rzęs. Najczęściej włosy odrastają samoistnie w przeciągu kilku – kilkunastu miesięcy, co ma związek z ustaniem stanu zapalnego w mieszkach włosowych. Niekiedy jednak potrzebne jest leczenie. Łysienie plackowate stosunkowo dobrze reaguje na leczenie kortykosteroidami – zarówno doustnie, jak i w formie miejscowych zastrzyków. Inne metody leczenia łysienia plackowatego to laseroterapia i krioterapia czy stosowanie leków poprawiających ukrwienie mieszków włosowych.

Łysienie poporodowe

Łysienie poporodowe to problem, z którym borykać musi się większość świeżo upieczonych mam. Przyczyny problemu są złożone i stanowią kombinację zaburzeń hormonalnych, fizjologicznie występujących po porodzie oraz niedoborów niektórych minerałów i witamin, na które w ciąży jest większe zapotrzebowanie. Najczęściej łysienie poporodowe nie ma charakteru bardzo zauważalnego przerzedzenia włosów, nie prowadzi też do ich trwałej utraty. Niekiedy efekt wizualnego przerzedzenia włosów jest pozorny, gdyż w ciąży, przy bardzo wysokich poziomach estrogenów, włosy znacząco zyskują na bujności, a po porodzie wracają do stanu sprzed ciąży.

Najważniejsze czynniki odpowiedzialne za pojawienie się łysienia poporodowego to:

• stres związany z nową sytuacją, a niekiedy także depresja poporodowa
• wysoki poziom prolaktyny związany z karmieniem piersią
• nagły spadek poziomu estrogenów
• niedobory białka, siarki, krzemu, miedzi, żelaza, witamin z grupy B

 
Łysienie poporodowe najczęściej rozpoczyna się około trzech miesięcy po porodzie i ustępuje samoistnie po upływie około roku, tyle bowiem trwa unormowanie gospodarki hormonalnej. Nie ma typowego leczenia, ale można skutecznie wspomóc wzmacnianie włosów i ich odrastanie.

Najskuteczniejsze patenty na wzmocnienie włosów to:

• dieta zbilansowana pod kątem witamin i minerałów, zawierająca dużo warzyw i owoców, orzechów, pełnoziarnistych produktów zbożowych oraz chudych mięs
• suplementacja specjalnych preparatów, dedykowanych problemom z włosami
• odpowiednia pielęgnacja włosów – unikanie suszenia ich suszarką czy nadużywania zabiegów stylizacyjnych, stosowanie kosmetyków wzmacniających włosy
• zabiegi medycyny estetycznej możliwe do przeprowadzenia w okresie laktacji – mezoterapia, naświetlanie lampami LED.

 

Łysienie anagenowe

Proces wzrostu włosa jest zjawiskiem cyklicznym, a najbardziej kluczowym etapem jest faza anagenu, czyli aktywnego wzrostu włosa. Okres ten trwa około 4 do 6 lat i znajduje się w nim około 80 – 90% wszystkich włosów. Jeśli dojdzie do zaburzenia tego procesu – ma miejsce nasilona łamliwość włosów i ich wzmożone wypadanie.

Łysienie anagenowe dotyczyć może osób w każdym wieku, zarówno kobiet, jak i mężczyzn.

Do rozwoju zaburzeń fazy anagenowej przyczynić mogą się następujące czynniki:

• stosowanie leków anabolicznych
• zaburzenia hormonalne
• niewłaściwie zbilansowana dieta
• silny stres
• radio – lub chemioterapia
• nadciśnienie

 
Problemy z włosami pojawiają się wkrótce po zadziałaniu czynnika sprawczego, a leczenie łysienia anagenowego polega głównie na wyeliminowanie przyczyny. Wspomagająco można stosować te same preparaty miejscowe, które sprawdzają się w łysieniu androgenowym czy plackowatym. Mowa chociażby o minoksydylu, który wzmacnia i odżywia mieszki włosowe.

Hair Formula na różne typy łysienia

Coraz częściej w leczeniu różnych typów łysienia stosuje się polski suplement diety Hair Formula. Suplement ten opiera swój skład o naturalne składniki, takie jak ekstrakt z palmy sabałowej, skrzypu polnego, pędów bambusa. Skład wzbogacony jest o biotynę, cynk, selen i odkrycie ostatnich lat: kwas fosfatydowy. Okazuje się, że jest on znacznie skuteczniejszy niż minoksydyl!

Hair Formula skutecznie wzmacnia włosy i ogranicza ich wypadanie. Chcąc zatrzymać łysienie warto sięgnąć po ten suplement, który pomoże pozbyć się słabych włosów i zastąpić je nowymi, zdrowymi włosami. Przy suplementacji ważna jest regularność i odrobina cierpliwości, ponieważ pierwsze efekty stosowania Hair Formula będą zauważalne po około 8 tygodniach stosowania produktu.

Źródła wiedzy:

https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%81ysienie_androgenowe
https://portal.abczdrowie.pl/lysienie-androgenowe
https://www.medme.pl/artykuly/lysienie-plackowate,36534.html